Na lekcji technologii gastronomicznej klasa II Td wykonała naleśniki z różnymi nadzieniami. Ciasto naleśnikowe jest proste i można je wykorzystać jako deser i jako danie zasadnicze – z farszem na słono lub na słodko. Pierwsze informacje na temat naleśników w Polsce pochodzą z XVI w. Były one częstym staropolskim pożywieniem. Pierwotnie robiono je z gruboziarnistej mąki żytniej i pieczono bezpośrednio na płycie kuchennej, przez co były nieco grubsze oraz bardziej suche. Kiedyś uważano, że określenie NALEŚNIK z całą pewnością pochodzi od prasłowiańskiego połączenia *na lěsě < *lěsa 'krata lub plecionka z prętów czy gałązek'. Pierwotnie NALEŚNIK byłby zatem rodzajem placka pieczonego na kracie (np. zawieszonej nad ogniem czy umieszczonej pod paleniskiem lub obok niego). Każda kultura, która przejmowała coraz bardziej popularny przepis, modyfikowała skład oraz smak dania. Jednak pierwsze informacje opisujące ciasto, podobne do dzisiejszych naleśników, pochodzą od greckiego komediopisarza Kratinosa. Tworzył on w Atenach w IV wieku p.n.e. i owe ciasto opisał w jednym ze swoich dzieł. Obchodzimy Światowy Dzień naleśnika, który przypada 2 lutego!